શિક્ષકોનું બહારવટું – શાહબુદ્દીન રાઠોડ

[‘મારે ક્યાં લખવું હતું ?’ પુસ્તકમાંથી સાભાર.]

એક વાર શિક્ષક-મિત્રો સૌ ચર્ચાએ ચડ્યા. સર્વશ્રી શાહ, શુક્લ અને સાકરિયા, દોશી, દક્ષિણી અને દવે-જોષી, જાની અને મુલતાની – રાઠોડ, રાણા, ચૌહાણ અને પઠાણ તેમ જ અન્ય શિક્ષક-મિત્રો, જિલ્લામાંથી આવેલા નિરીક્ષકો સૌ એવા ચર્ચાએ ચઢ્યા કે બપોરના ભોજન માટે વારંવાર વિનંતી કરવા છતાં કોઈ મંચ છોડતા નહોતા.

દોશીસાહેબે કહ્યું : ‘ભારતનું ભાવિ વર્ગખંડોમાં આકાર લઈ રહ્યું છે. દેશના ભાવિ નાગરિકોને ઘડવાનું દુષ્કર કાર્ય આપણે કરી રહ્યા છીએ, છતાં સમાજમાં આપણું જોઈએ તેવું માન નથી, સન્માન નથી, સ્થાન નથી. આપણે નીકળીએ ત્યારે વાલીઓ અદબથી ઊભા નથી થઈ જતાં. આ પરિસ્થિતિ શોચનીય છે, વિચારણીય છે.’ શ્રી સાકરિયા સાહેબે કહ્યું : ‘સન્માન એ વ્યક્તિની યોગ્યતા પ્રમાણે આપોઆપ પ્રાપ્ત થાય છે કે એ મેળવી લેવું પડે છે ? આ મુદ્દો સ્પષ્ટ થાય તો વધુ સારું.’ તરત જ શિક્ષકો બે વિભાગોમાં વહેંચાઈ ગયા. એક વર્ગે કહ્યું : ‘જો આપણામાં લાયકાત હશે તો સન્માન આપોઆપ મળી જશે. “માનવતાનું કાર્ય કરતાં કીર્તિ એ આવી પડેલી આપત્તિ છે.” આવું ડૉક્ટર આલ્બર્ટ સ્વાઈટ્ઝર કહેતા.’ જ્યારે બીજા વર્ગની એવી દલીલ હતી, ‘માગ્યા વગર મા પણ પીરસતી નથી, માટે સમાજ સન્માન આપશે એવી વ્યર્થ આશામાં જીવવા કરતાં કર્મવીરની જેમ મેળવી લેવા પ્રબળ પુરુષાર્થ કરવો.’

શ્રી ઠાકરસાહેબે કહ્યું : ‘પ્રયત્ન કરવા છતાં પણ જો સન્માન ન મળે તો ? તો શું કરવું ?’ અને અચાનક ઊભા થઈ શ્રી રાણાસાહેબે કહ્યું : ‘બહારવટે ચડવું.’ રાણાસાહેબના ચહેરા ફરતું તેમનું વર્તુળ જોવા સૌ પ્રયાસ કરવા માંડ્યા. આવેશમાં અને વીરરસના સંચારને લઈ રાણાસાહેબનું અંગ ધ્રૂજવા લાગ્યું. તેમણે કહ્યું : ‘બહારવટે ચડવું ! પ્રાચીન કાળમાં જ્યારે સ્વમાનનો ભંગ થતો ત્યારે વીર પુરુષો બહાર રહી વટ રાખતા, જેથી બહારવટિયા કહેવાતા. આપણે પણ આપણા માનને ખાતર, સ્થાનને ખાતર બહારવટે ચડવું.’ સમગ્ર શિક્ષણજગત માટે આ વિચાર ક્રાંતિકારી હતો, જલદ હતો, પોતાની અને સમાજની ઊંઘ ઉડાડી દે તેવો હતો. નવી ભરતી થઈ હોય તેવા યુવાન શિક્ષકો પોતાનું શૌર્ય અને પરાક્રમ દાખવવા થનગની ઊઠ્યા. અમુકે શોર મચાવ્યો, ‘બહારવટે ચડવું ! બહારવટે ચડવું !’ અમુક ખંધા અનુભવી શિક્ષકોએ બહારવટે ચડી, લૂંટ ચલાવી, જો માત્ર સંપત્તિ જ પ્રાપ્ત કરવી હોય તો તે બહારવટે ચડ્યા વગર પણ કઈ-કઈ રીતે સહેલાઈથી મેળવી શકાય તેવા ટૂંકા રસ્તા સૂચવ્યા, પરંતુ એ માન્ય રહ્યા નહિ. પરંતુ નિષ્ઠાવાન, બુદ્ધિમાન ગણાતા દવેસાહેબ જેવાની વાત વિચારવામાં આવી. દવેસાહેબે કહ્યું : ‘હક્ક-રજાઓ વ્યર્થ જાય તે પહેલાં મેળવી લ્યો. પ્રાયોગિક ધોરણે બહારવટાનો પ્રાથમિક અનુભવ પ્રાપ્ત કરો અને એમાં જો સફળતા મળે તો જ કાયમી ધોરણે બહારવટું અપનાવવું, નહિતર નહિ.’ શ્રી દવેસાહેબની વાત સૌને વાજબી લાગી. જેને જે પ્રકારની રજા પ્રાપ્ત હોય તે પ્રમાણે રજા-રિપોર્ટો ભરવાનું નક્કી થયું અને પ્રથમ બહારવટાનો અનુભવ મેળવી પછી જ અંતિમ નિર્ણય લેવો એવું સર્વાનુમતે નક્કી થયું.

બીજે દિવસે સૌએ ગૌરવભેર શાળામાં પ્રવેશ કર્યો, વિધિસર રજા-રિપોર્ટો રજૂ કર્યા અને શાળાનો ત્યાગ કરી સૌ ચાલી નીકળ્યા અને પહોંચ્યા બજારમાં. બજારમાંથી પ્રાથમિક ખરીદીનું મહત્વનું કાર્ય સૌ પ્રથમ પૂર્ણ કરવાનું હતું તેનો પ્રારંભ કરવામાં આવ્યો. શાહીના બ્લ્યુ, લાલ અને લીલા રંગના ખડિયા ખરીદ્યા. મહત્વની બાબત હોય તો જ લાલ શાહીનો ઉપયોગ કરવો અને જે મંજૂર કરવામાં આવે ત્યાં લીલી શાહીથી લખવું – આમ નક્કી થયું. પચીસ ઘા કાગળની ખરીદી થઈ. ઉપરાંત ફૂટપટ્ટીઓ, પેન્સિલો, રબ્બરો, પેનો અને બોલપેનો, ફાઈલો અને થોડાં પુસ્તકો ખરીદવામાં આવ્યાં. રાષ્ટ્રીય શાયર ઝવેરચંદ મેઘાણીભાઈના ‘સોરઠી બહારવટિયા’ અને ‘ દરિયાપારના બહારવટિયા’ વગેરે પુસ્તકો જે મળ્યાં તે લેવામાં આવ્યાં. અસલ કાઠિયાવાડી દોહાસંગ્રહ અને શૌર્યગીતોના સંગ્રહો વસાવવામાં આવ્યા. આટલી સામગ્રીથી સજ્જ થઈ અર્ધી-અર્ધી ચા પીને સૌએ વનવગડાની વાટ લીધી. ‘ચાલ્યો ઘોર રજનીમાં ચાલ્યો, માર્ગ જ્યોતિ અનુપમ ઝાલ્યો’ – આવું ગુજરાતીના શિક્ષક શ્રી બાબરિયાએ ગાયું. બાંડિયાવેલીના રસ્તે પ્રયાણ કરતાં સૌ માંડવામાં આવી પહોંચ્યા. મહાનદીના કાંઠે ભેખડો જોઈ આચાર્ય શ્રી રાઠોડે કહ્યું : ‘બહારવટિયાને રહેવાને અનુકૂળ એવા ભયાનક સ્થાનમાં આપણે આવી પહોંચ્યા છીએ.’ એટલે નદીના કાંઠે બગલા બેસે એમ શ્વેત વસ્ત્રોમાં શોભતો શિક્ષક-સમુદાય બેસી ગયો.

ચોકસાઈ એ જીવનમાં સ્વીકારવા જેવો સદગુણ છે, માટે આપણે પ્રત્યેક કાર્ય ચોકસાઈપૂર્વક કરવું – આમ વિચારી કાર્યના પ્રારંભમાં બે-ત્રણ ઘા કાગળ વાપરી નાખવામાં આવ્યા. અનેક પ્રકારનાં પત્રકો બનાવવામાં આવ્યાં. ઉદાહરણ રૂપે એક પત્રક નંબર ‘અ’ – એક અનુક્રમ નંબર, ઘટનાસ્થળ, લૂંટમાં મેળવેલ માલ – ‘આ’ ખાનાનાં પાછાં બે પેટા ખાનાં – રોકડ અને દાગીના, લૂંટમાં બતાવેલ પરાક્રમ, લૂંટનો માલ ખરીદનારની સહી, લૂંટનો માલ વેચનારની સહી અને છેલ્લું ખાનું રિમાર્કનું. કોઈએ સૂચન કર્યું, ‘ત્રણ ઠેકાણેથી ટેન્ડર લઈ કોઈ પણ કાર્ય કરવું, જેથી ઑડિટ ઓબ્જેક્શનની તકલીફ ન રહે.’

પત્રકોનું કાર્ય પૂર્ણતાએ પહોંચ્યા પછી જુદી જુદી સમિતિઓની રચના કરવામાં આવી. સૌ પ્રથમ શસ્ત્ર-સમિતિનું નિર્માણ થયું. તેના પ્રમુખ અને મંત્રી નિમાઈ ગયા. સાથે નોંધ કરવામાં આવી : ‘હાલ તુરત આપણે દંડા, સોટીઓ, લાઠીઓ, ચાકુ તેમ જ ગડદિયાથી કામ ચલાવવું, પરંતુ આર્થિક સધ્ધરતા પ્રાપ્ત થતાં જાનહાનિ કરી શકાય એ કક્ષાનાં હિંસક શસ્ત્રો પણ વસાવી લેવાં, જેનો ઉપયોગ સામાન્ય સભામાં સર્વાનુમતે ઠરાવ પસાર થયા પછી પ્રમુખશ્રીની મંજૂરી પછી થશે.’ ત્યાર બાદ અન્વેષણ-સમિતિની નિમણૂક થઈ, જેનું કાર્યક્ષેત્ર હતું ક્યાં-ક્યાં લૂંટ કરવા જેવી છે, ક્યાં ધાડ પાડવામાં ઓછું જોખમ રહેલું છે તેની તપાસ કરવી અને અહેવાલ કારોબારીમાં રજૂ કરવો. તેના હોદ્દેદારો પણ નિમાઈ ચૂક્યા. હવે રચના થઈ લલકાર-સમિતિની, જે યુદ્ધ જેવા પ્રસંગો આવી પડે તો શૌર્યગીતો ગાઈ, વીરરસના દુહાઓ રજૂ કરી, સૌમાં જોમ અને જુસ્સો જગાવે. આ સમિતિનું કાર્ય અને હોદ્દેદારોની નિમણૂકની કાર્યવાહી પૂરી થઈ. વ્યાયામ-શિક્ષક શ્રી પઠાણના સૂચનથી એક શિસ્ત-સમિતિની રચના કરવામાં આવી. સમગ્ર યુદ્ધનું સંચાલન શિસ્તબદ્ધ રીતે થાય તેની જવાબદારી તેમને અને શ્રી મોથલિયાને સોંપવામાં આવી. યુદ્ધપ્રસંગે શિક્ષકગણની આગેવાનીનું સુકાન આચાર્ય શ્રી રાઠોડે સંભાળવું અને તેમને અચાનક ક્યાંક કાર્યક્રમ નિમિત્તે જવાનું થાય તો આગેવાની શ્રી મુલતાનીએ લેવી તેમ નક્કી થયું. જો કે યુદ્ધના સમયમાં કોઈએ રજા લેવી નહીં એવું પણ સાથે નક્કી થયું, છતાં જરૂરિયાત ઊભી થાય તો ધોરણોસરની કાર્યવાહી કરવી એવી જોગવાઈ પણ કરવામાં આવી. ઉતારા અને ભોજન-સમિતિઓની પણ રચના થઈ અને આવા કપરા કાળમાં તેમણે પણ પોતાનાં સ્થાનો સંભાળી લીધા.

અન્વેષણ-સમિતિના કન્વીનર શ્રી સી.બી. ઠાકરે સમાચાર આપ્યા કે અહીંથી એક જાન પસાર થવાની છે. તેમની પાસે કેટલી સંપત્તિ અને આભૂષણો છે તે અન્વેષણનાં પૂરતાં સાધનો પ્રાપ્ત નહિ હોવાથી જાણી શકાયું નથી, છતાં આપણી અપેક્ષાઓથી વધુ જરૂર હશે એવું કહ્યા વગર હું રહી શકું તેમ નથી. અન્વેષણ-સમિતિના રિપોર્ટ પર ગંભીરતાથી ચર્ચાવિચારણા થઈ. જાન પર ધાડ પાડવાનો અને લૂંટ ચલાવવાનો નિર્ણય લેવામાં આવ્યો. તમામ સમિતિઓ કાર્યરત બની ગઈ. વ્યાયામ-શિક્ષક પઠાણે યુદ્ધની પૂર્વતૈયારી રૂપે જે કવાયત કરાવી તેમાં જ મોટા ભાગના શિક્ષક-મિત્રો થાકી રહ્યા, છતાં ફરજમાં અડગ રહ્યા. શ્રી બાબરિયાએ બુલંદ અવાજે ‘સૌ ચલો જીતવા જંગ બ્યૂગલો વાગે, યાહોમ કરીને પડો ફતેહ આગે’ ગીત લલકાર્યું. આચાર્યશ્રી શાહબુદ્દીન રાઠોડે શિક્ષકગણનું સેનાપતિપદ સંભાળ્યું અને સૌ નીકળી પડ્યા. આ તરફથી શિક્ષક-સમાજ અને સામેથી આવતી જાન સામસામાં આવી ગયાં. આચાર્યશ્રીએ બુલંદ અવાજે પડકાર કર્યો : ‘ખબરદાર, જ્યાં છો ત્યાં જ ઊભા રહેજો. અહીં ભીષણ રક્તપાત થશે, સ્ત્રીઓના આક્રંદ અને બાળકોનાં રુદનથી વાતાવરણ કરુણ બની જશે. આ સ્થિતિ સહી લેવી એ અમારા માટે અસહ્ય હોવાથી હું આપ સૌને નમ્ર વિનંતી કરું છું કે આ સમસ્યાનું નિરાકરણ મંત્રણાના મેજ પર થાય. આ હત્યાકાંડ રોકવા શાંતિભર્યા માર્ગો પણ છે જ. વાટાઘાટોનાં દ્વાર પણ ખુલ્લાં છે જ, પરંતુ આ બધું આપના સાનુકૂળ પ્રતિભાવ પર આધાર રાખે છે.’

જાનવાળા આચાર્યશ્રીના નિરર્થક લંબાણભર્યા પ્રવચનમાં કંઈ સમજ્યા નહિ – માત્ર આટલું જ સમજ્યા કે ‘આ છે કોઈ ફંડફાળો ઉઘરાવવાવાળા, પણ આમ વગડામાં દુ:ખી કેમ થાય છે તે સમજાતું નથી.’ જાનવાળાની વાતો સાંભળી આચાર્યશ્રીએ કાયમની ટેવ પ્રમાણે કહ્યું : ‘બંધ કરો અવાજ અને શાંતિપૂર્વક હું પૂછું તે પ્રશ્નો સાંભળી તેના પ્રત્યુત્તર આપો’

પ્રશ્ન પહેલો : તમારી સાથે સામનો કરી શકે તેવા હથિયારધારી વોળાવિયા કેટલા ?
પ્રશ્ન બીજો : તમે ક્યાંથી નીકળ્યા છો ?
પ્રશ્ન ત્રીજો : તમે ક્યાં જવાના છો ?
પ્રશ્ન ચોથો : તમારી પાસે રોકડ અને દાગીના કેટલાં છે ?
પ્રશ્ન પાંચમો : તમે કુલ કેટલાં માણસો છો ?

જાનવાળા કહે, ‘કોક નાટક કંપનીવાળા રમતે ચડી ગયા લાગે છે.’ સામતુભાબાપુએ બંદૂક કાઢી, કાર્ટિસ ચડાવ્યા અને પડકાર કર્યો : ‘અલ્યા કોણ છો ?’ જવાબમાં સૌ સમિતિના હોદ્દેદારોનાં રાજીનામાં આવી ગયાં. આચાર્યશ્રીએ ગૌરવભેર કહ્યું : ‘હાલ તુરત આપણે માનભેર આ અભિયાન મુલતવી રાખીએ છીએ.’ શ્રી પઠાણે આદેશ આપ્યો : ‘પીછે મુડેગા… પીછે મુડ..’ સૌ ફરી ગયા અને પાછા તળાવને કાંઠે આવી પહોંચ્યા. તાત્કાલિક સામાન્ય સભાની મિટિંગ યોજવામાં આવી અને આચાર્યશ્રી રાઠોડે રજૂઆત કરી : ‘આ સમગ્ર વ્યવસાયનું નિરીક્ષણ કરી, પૃથક્કરણ કરી, પ્રત્યક્ષ અનુભવ પ્રાપ્ત કરી, વિશ્લેષણ કર્યા બાદ એવું જણાય છે કે આ વ્યવસાય આપણી ચિત્તવૃત્તિને પ્રતિકૂળ હોવાથી ત્યાજ્ય છે.’ સ્ટેશનરી સૌએ વહેંચી લીધી અને પુસ્તકો શાળાની લાઈબ્રેરીમાં ભેટ આપી સૌ રજા-રિપોર્ટ કૅન્સલ કરી, શિક્ષણ-કાર્યમાં લાગી ગયા.

Source:http://archive.readgujarati.in/sahitya/?p=2023

Kutch : Adopted Home of Narendra Modi

It was December 2002, Narendra Modi imarge as strong leader after winning 127 out of 183 seats with cleansweep in Gujarat. It was moment of joy, victory and celebration for BJP. But at same time, There were 2 things which refelcted this result. This was verdict for Narendra Modi: A Hindu Hriday Samart and There was only one district were BJP lost badly. KUTCH

BJP and Narendra Modi won only 1 out 6 seats in Kutch. Statisticaly saying 6 seats are not big bunch of 183 seats it's just 3.25 % of seats and Modi can easily ignore in this landslide victory. But If elections won by statistics, Mathamaticans rules the nation. Kutch is largest district in India and also it covers almost 25% land of Gujarat.  Narendra Modi knews that he can't ignore this.

In 2002 Election, Godhra riots were important point in whole gujarat but In kutch, it was period of post earthquake and people were not happy with local politicians, who didn't help much in that critical time of Kutch.


Kutch was in miserable situation due to earthquake and no development, no company. It was assumed as border area and desert, where no CM cares and for buerocrates it was punishment posting. but After 2003, slowly things started changing and It was Kutch's Adopted son Narendra Modi, being Chief Minister of Gujarat played crucial part of changing lives of 20 Lakh Kutchis.

As kutch is geographically far from all metro cities, It was tough to bring mega projects here. But he bring Adani to Mundra Port which is today biggest port in India. Also Company like AMW, Welspun, BKT Tyres and many other companies came to Kutch in last 10 years. This infuse money in kutch and also give job oppertunity to Kutchi youth. But this was not main thing that developed NaMo's adopted home. His master stroke for Kutch is TOURISM.


Yes, Being a district which has sea, hill, desert, Kutch is very picturesque and beautiful. But it was raw, There are no places to show like there are in Palace and Desert of Rajsthan. So he made them.

I would like to share 3 examples how Modi Changed his home.


KRANTI TEERTH

Narendra modi with Ashes of
Krantiguru

It was 2003, Narendra Modi did first step to show his affaction towards Kutch. Krantiguru Shaymji Krishna Verma was freedom fighter from Kutch but as he died in Geneva, Switzerland, His ash were in safe custody and his last wish was to bring it to Free India in home town. Modi took innitiative and bring that ash in his own hands from Geneva. Also when he reach to India. He had special Yatra, where the road show had been done to cover most Gujarat for patriot ash of Shyamji Krishna Verma, He also granted land and build Kranti Teerth, where iconic image of India House made. Which is one of historical monument in Britain and been witness of struggle of Indian Fight for Freedom. and Today Lakhs of People visited and feel inspired. Even after 12 years of this, when NaMo visited Britain as PM, in his speech he talked about this and also urge people to visit this patriot place.

Now this played huge part in development of Mandvi, Beach, Vijay Vilas Palace and many other places have been full with many people coming to visit this. More than 20-25 big hotels had open in the area which is a small gesture of showing how it is developed.



KUTCH KARNIVAL

In 2005, Narendra Modi coined new term called "Kutch Karnival", In december month of every year, He started to celebrate Kutch Karnival in Bhuj where whole city is decorated and there is parade like one in New York City on 4th July. This was huge boost for moral of Kutchhi People to feel there is one of them.



Result had been shown in 2007 Gujarat Election, It was looking tough for Narendra Modi to win this election because this time it was not Narendra Modi: Hindu Hriday Samart, but Narendra Modi: Development Icon. and may be it was first time it was agenda was on development and nothing else. but Kutch voted for him. BJP won 5 out of 6 seats in Kutch. Although it is always said that term "Maut Ke Saudagar" made him win the election, but more importantly it was his work which Gujarat and specially Kutch appriciated.

After this victory NaMo had took biggest step towards development of Kutch.

Rann Utsav.

10 years ago, If you ask someone to go to banni , He decline instantly even in some cases people

PM NaMo with HM and Ministers in white desert

leave their jobs just to not go to khavda and banni villages. But in 2008, Modi started a Rann Utsav at Dhordo Village where only white desert in world is situated. Tourism Department tied up with private event management firm to make it grand success.
More than 500 Tents are made every year for 4 months and approx 10-15 lakh people visit it every year.

Dhordo Village is having population of approx 350-400 people and they earn almost 15 Crore in last 5-7 years due to rann utsav. Started with 8 Bhunga (Tent) in Gateway to Rann Resort, today there are more then 100 bhunga are there which are used as homestay.

He ask Amitabh Bachchhan to promote Kutch Rann Utsav and in few years it is most successful event of Gujarat. There was 3 day Rann Utsav when it was celebrated first time. Today it goes on more than 4 months and lakhs of people visit it.People are earning and living peacefully due to this small initiatives by Modi.


and after becoming PM, he hasn't forget is adopted land. He visited Kutch for 3 days form 18 to 20 dec. This is longest period when PM has been stayed in india other than his official home 7 RCR.

I would like to clarify that I am not BJP or "BHAKT" but this is just to show how much small points changed life of lakhs of people.

Thank You Narendra Modi... Adopted Son of Kutch..

Boyhood

Boyhood have..
A. Not a great story.
B. Too many superstar
C. took 12 years to make
D. Very slow speed.
E. All of above.

Yup, A movie which took 12 long years to make is a real masterpiece. It's because of charm of movie. It's because of passion and compassion director have about film. That's the only reason it's at 58th place in TOP 250 movie list on IMDB in just 5 months of it's release.

Boyhood is movie written and directed by Linklater and acted by Ellar Coltrane. It's released on 11th July 2014 in USA. It has been in many film festivals. Already won 10 awards and nominated for more then 15 category.

We are always fond of people who grew up around us or with us, because we have seen them at different stage of life. For example, our kids, our sibling, our friends whom we know from not only years but sometime decade or more. This type of relationship bring lots of emotions and specially way their thinking and our thinking ideology, talking behaviour changes. It's continuous process but we see it after some time.

Actors have been same for 12 years and that's the heart of story. Boyhood is story of Mason who is 5 years old kid who watch sky, do study and play games with her sibling and he grew up to be 18 year old young cool boy who is studying in college, having a girlfriend and passed through many phases of his life. he is transforming from boy to adult.

It's very very fascinationg to see a cute little boy at starting of movie is cool photographer at end of movie. and it's not with any computer effect or other make up. it's real and that what makes it cool and awesome. This movie doesn't contain any hi-fi things or any other great stories. it's just simple story said in simple words but there are some scenes that make it beautiful.

At some place movie get slow or goes without much motive, but it's all about mason. It's all about his normal life and changes he feel from age 5 to 18.

This movie is must watch for everybody who love simplicity and passion of life. Watch it for mason and those years of life that crafted very very beautifully on screen.

With Love,
Smit

Alvida Orkut

"Oye tujhe pata hai, isme ham sabhi Ke msg pad sakte hai" he said
" matlab tune kisi se Baat ki ho to wo me bhi dekh sakta hu? Sahi hai yr. Ise kahte kya hai?" I asked
"ORKUT" He replied.

This is first time I heard about it from my friend manish Lunja a.k.a. Dada. It was year 2005 and I had goosebumps just to imagine I can read profile of girls and read their messages. Today after 9 long years orkut is going to shutdown. But memories will be there always.

Before ORKUT yahoo messenger was only place for chat. And there were various rooms for chat but most of them are having ID like superstar_245 or cool_girl_4_u and many others. But but both side knows they are fake. And conversation started with "ALS please" and end with. " First u share ALS or bye"

After this orkut comes into picture where you can upload photos,upload status, send scrap, make groups, write testimonials for friends wish birthday to friends. It was just whole new world for youth back then. It was not hit as Facebook or twitter but it was too famous in college students. To be on orkut was cool thing. Send scrap to people and write testimonials was awesome.

There were no smartphone, so cyber cafe was only source for internet and pay 10 or 15 rs per hour ( or 5 rs. Each if you share it with ur friend) was to check if there is any scrap or friend request on ur orkut profile. There had been so many people I interact with on orkut. For example I was very big fan of jay vasavada back then n I send a scrap to him n he replied. That was a moment of joy. Although now a days you can easily tweet or send fb msg to ur fav celebrity. But back then it was great.

There had been groups of Kutch Bhuj and others. Also we had group meeting of many people who are from bhuj on orkut. And we had around 15-20 ppl meet who are from bhuj but not familiar to each other.

As the time pass orkut left its charm. Mass has taken over class. Ppl starts sending spam scraps. And FACEBOOK emerged. Up to 2008-09 it capture over orkut and people migrated to fb n twitter.

Google is going to shutdown orkut today but it will never go away from our heart. Orkut is not only web portal it was a friend for us.

I like to thank all those fellas I had chance to meet n interact on orkut. Some of them are very close friends now.

RIP ORKUT

Blog adda

<a href="http://www.blogadda.com" title="Visit blogadda.com to discover Indian blogs"> <img src="http://www.blogadda.com/images/blogadda.png" width="80" height="15" border="0" alt="Visit blogadda.com to discover Indian blogs" /></a>

An Open Letter to Arvind Kejriwal

Dear sir,

28th December 2013, Saturday. I was one of happiest people of India who thought, "Yes now we will change". There are thousands of people came in your swear-in ceremony. You were so simple yet smart and over all, it was "Dream comes true" moment. Sir, you and your team had really struggled lot to achieve that and I must congratulate you for that.But real question is, why I congratulate right now? Answer of this question is reason I am writing this letter to you.

I would like to go back and remind you glimpse of few things, which changed Indian Politics. First of them was, next day to India won cricket world cup in April 2011, there was Dharna by IAC in Jantar Mantar and people across india came there. and that was the first time I and many others like me come to know about you. Anna was face of that Dharna but you were actual brain after that thing. I really admire you for your timing at that time.

It was more fascinating when you did it again. and this time it was more controversial as anna hazzare was taken to jail and then released and it was 13 day high drama happen at Jantar Mantar and whole nation was watching at you as next massiah. If election took place at that day you will surely get 500 out of 543 electoral seats.

After that you seat on fast for lokpal bill and on first day tv channels were interviewing your kids and parents regarding your fast. You had that fast for 10 days and said political fight is only option. And I totally respect that. You have your party in Aam Aadmi Party in November 2012. and Just in one year you became Chief Minister of Delhi and that's why I congratulate and respect you.


But sir, what happen after you become CM? In just time span of several days, you come to know that politicians will not allow you to work. Every BJP and Congress leader was saying why you are not bringing Lokpal in Delhi. and on the day you bring it. They said it's against law and Constitution of India. and you resigned.

Till last few days, I, unlike many other indians, thinking you are different and we should not see you like same glasses we watch to other politicians. but in this few days your tone has changed, Why should not we treat you like Nitish Kumar or Naveen Patnayak or any other politician. Again sir,  There is nothing wrong in what you did as politician but as leader you broke heart of many indians like me.


Fighting against Modi, is really master stroke as politician. but way you behave in gujarat or in bangluru is not like you. Sir you talk about fighting against corruption and make party out of it and then won a election. but when you fight in Loksabha election, you says "Communal Problems are worse then Corruption" This is not what I accept from you.

You came to gujarat and you spend 2 days out of ur 4 days in Kachchh, which is place where I live, People asked you some tough questions and you avoided it as smart politician. and I respect that. but if you want to do that then accept that you are politician who change his colors depend on time.

I know many people told you this, but I am repeating it one more time. That give us just one good thing for why we vote for you in this election? Even if you win, you are not going to make a government. You are also saying that there will be election in next one year if we vote for you. Isn't it better we vote for party which can stay in power for next 5 years, give india stability and growth? and in 2019, you come with all power and master politician. Be our Prime Minister and solve all this problems.


Thank you for your valuable time to read this (if you ever read that)

Regards,

Smit

Book Review: Dork Series

On Twitter, I follow one account of @sidin, His name is Sidin Vadukat and I started following him due to his comments of Cricinfo He always posts funny and insightful tweets. After some months, I realized he is a well known author of Dork Series and I ordered them same day. I read all 3 of them and now like to share my view on those books.


Dork is story written in Diary Format. So It's totally different from story telling where we are having people talking to each other and doing things. Here reader is part of story as a diary. You indulge yourself deeply due to way it's written. Another best thing about this format is it requires you to think about situation and apply your mind to create environment because in this style author can't create a complete scene.


Story of books is based on Robin ‘Einstein' Varghese who completed his MBA from prestigious college and started working in MNC. He is from Kerala. and He think he is smartest person on earth. I will not explain story here as it's situation based comedy. Apart from incidents happen to him, His thinking is very well crafted. Author put his thoughts in such a simple way that we alwyas think "ya I did that thing" or " Ya that fellow was exectly like robin" . This intensity is shown in book.

Book is best seller and there are 3 parts of book and You will thourghly enjoy every part of it.

If you are fond of Office Culture Humour, Just go for it.

Enjoy,

Love

Smit